Pesten

Pestprotocol van Roda’46 en achtergrondinformatie.

Roda’46 wil haar spelers een omgeving bieden, waarin zij zich op een prettige en positieve wijze kunnen ontwikkelen. Pesten (ook via internet) verstoort dat en helaas kan dat overal gebeuren. Het is belangrijk om een beleid te hebben waar alle betrokkenen op kunnen terugvallen in voorkomende gevallen.

Het pestprotocol is een vastgelegde wijze waarop we het pestgedrag in voorkomende gevallen benaderen. Het biedt de betrokkenen duidelijkheid over de gevolgen, de ernst en specifieke aanpak van dit ongewenste gedrag. Op de leidersavond aan het begin van het voetbalseizoen zal het pestprotocol aan de orde worden gesteld. Het pestprotocol wordt ook gepubliceerd op de website van Roda’46.

Uitgangspunten bij het pestprotocol

Als pesten en pestgedrag plaatsvindt, ervaren we dat als een probleem voor Roda’46, zowel voor de leider/trainers als de ouders, de kinderen, de gepeste kinderen, de pesters en de 'zwijgende' groep kinderen.
Roda’46 heeft een inspanningsverplichting om pestgedrag te voorkomen en aan te pakken door het scheppen van een veilig klimaat waarbinnen pesten als ongewenst gedrag wordt ervaren en niet wordt geaccepteerd.
Leiders en trainers moeten tijdig inzien en alert zijn op pestgedrag in algemene zin. Indien pestgedrag optreedt, moeten zij duidelijk stelling en actie ondernemen tegen dit gedrag.
Wanneer pesten, ondanks alle inspanningen weer optreedt, wordt de uitgewerkte procedure uitgevoerd.

Vertrouwenspersoon

Als je gepest wordt of je neemt pesten of pestgedrag waar dan kun je contact opnemen met de vertrouwenspersoon van Roda'46

Protocol

A. Maatregelen en procedure:

Preventieve maatregelen:

De leider/trainer bespreekt met de jeugdspelers de algemene afspraken en regels in het team aan het begin van het voetbalseizoen. Het onderling plagen en pesten wordt hier benoemd en de regels van het pestprotocol worden expliciet besproken.

Strafmaatregelen:

Indien er sprake is van herhaald pestgedrag worden de ouders van de pester in het bijzijn van de pester op de hoogte gesteld van de ongewenste gebeurtenissen in een gesprek in het clubhuis. Hierbij is ook een lid van de jeugdcommissie of het technisch team aanwezig. Aan het eind van dit oudergesprek worden de afspraken met de pester uitdrukkelijk doorgesproken en ook vastgelegd. Ook de op te leggen sancties bij overtreding van de afspraken worden daarbij vermeld. Gedacht kan worden aan het vaker reserve staan. Indien het pestgedrag van de pester niet aanzienlijk verbetert, en/of de ouders van het kind werken onvoldoende mee om het probleem ook aan te pakken kan worden overgegaan uitsluiting van een aantal wedstrijden (schorsing). Uiteindelijk kan de pestende speler ook geroyeerd worden van de club.

B. De concrete invulling als handvat van het pestprotocol:

Procedures leiden op zichzelf niet tot het verdwijnen van ongewenst gedrag. Wel is het belangrijk om in zaken als pestgedrag (ook op internet) duidelijk te monitoren hoe het verloop van een zaak wordt behandeld. Onderstaande tekst geeft concrete invullingen en handreikingen.

De leider/trainer heeft een belangrijke rol.
Hij/zij zal helder en duidelijk moeten maken dat dit ongewenste gedrag niet geaccepteerd wordt. De leider/trainer biedt in eerste instantie de gepeste speler bescherming, spreekt ernstig met de pester en zijn ouders en richt zich vervolgens op de zwijgende middengroep en de meelopers.

Hulp aan het gepeste kind:
De begeleiding van de gepeste speler is van groot belang. Het kind is vaak eenzaam en altijd slachtoffer en heeft recht op professionele zorg vanuit de vereniging. Naast het voorkomen van nieuwe ongewenste ervaringen staat het verwerken van de ervaringen. Dit gebeurt vooral door gesprekken met de leider/trainer.

Hulp aan de pester:
Pesters zijn niet in staat om op een normale wijze met anderen om te gaan en hebben dus óók hulp nodig. Die hulp kan bestaan uit een gesprek vanuit het protocol waarin ondubbelzinnig zal worden aangegeven welk gedrag niet geaccepteerd wordt. Dit gesprek wordt gevoerd als een slecht-nieuwsgesprek. Er wordt een schriftelijk verslagje van gemaakt.
Een duidelijk afspraak voor een vervolggesprek op termijn ongeacht de ontwikkelingen en welke straf er zal volgen indien het pestgedrag toch weer voorkomt.

Hulp aan de zwijgende middengroep en de meelopers:
De zwijgende middengroep is als eerder beschreven in dit stuk van cruciaal belang in de aanpak van het probleem. Als de groep eenmaal in beweging is gebracht, hebben kinderen die pesten veel minder te vertellen. Deze middengroep is eenvoudig te mobiliseren, niet alleen door de leider/trainer, maar ook door de ouders.

Hulp aan de ouders
Voor de ouders van het gepeste kind is het van belang dat Roda’46 ernst maakt met de aanpak van het pesten. Met de ouders van het gepeste kind zal overleg zijn over de aanpak en de begeleiding van hun kind. De ouders van de pesters moeten absoluut op de hoogte zijn van wat er met hun kind gebeurt. Zij hebben er recht op te weten dat hun kind in sociaal opzicht bepaald gedrag vertoont dat verbetering behoeft. Ouders kunnen hun kinderen zeggen dat zij het verschrikkelijk vinden als kinderen elkaar pesten. Dat als hun kind het ziet, het zeker niet mee moet pesten, maar stelling moet nemen. Indien het kind die stelling niet durft te nemen, het altijd aan de ouders of aan de leider/trainer moet vertellen. Praten over pesten is fundamenteel iets anders dan klikken.

De belangrijkste regel van het pesten luidt: Word je gepest, praat er dan thuis, op school en bij Roda’46 over. Je mag het niet geheim houden!!

De 10 gouden regels vanuit het pestprotocol:

Je beoordeelt een ander niet op zijn/haar uiterlijk
Je sluit een ander niet buiten van activiteiten
Je komt niet zonder toestemming aan de spullen van een ander
Je scheldt een ander niet uit en je verzint geen bijnamen
Je lacht een ander niet uit en je roddelt niet over andere speler
Je bedreigt elkaar niet en je doet elkaar geen pijn
Je accepteert een ander zoals hij of zij is
Je bemoeit je niet met een ruzie door zomaar partij te kiezen
Als je zelf ruzie hebt, praat het eerst uit lukt dat niet dan meld je dat bij de leider of de trainer
Als je ziet dat een ander gepest wordt, dan vertel je dat aan de leider/trainer. Dat is dan geen klikken!

Pesten op internet

Cyberpesten

In de ogen van veel jongeren is pesten vaak ‘gewoon lachen’ en is het best stoer om tot het randje (of erover) te gaan. Wat ze zich vaak niet realiseren, is dat wat op internet gebeurt niet zomaar weer verdwenen is. Dat YouTube-filmpje waarin een teamgenoot flink voor schut wordt gezet, blijft voor eeuwig online staan. Uit onderzoek blijkt dat één op de drie jongeren wel eens online is getreiterd. Dat kan gaan om een kwetsend bericht, lastig gevallen worden via WhatsApp of foto’s die openbaar worden gemaakt op sociale netwerksites. De gevolgen van digitaal pesten kunnen groot zijn.

Strafbaar?

Pesten is niet strafbaar, tenzij een kind stelselmatig wordt belaagd. Dan is er sprake van stalking en kunnen ouders aangifte doen. Ook wanneer het slachtoffer lichamelijk letsel of materiële schade is toegebracht, of wordt bedreigd, kan aangifte worden gedaan. Pesten op zich is dus niet strafbaar, maar er kunnen wel degelijk strafbare gedragingen zijn binnen het pestgedrag. Zodra het pesten uitmondt in bedreiging, stalking of mishandeling, kan daarvan aangifte gedaan worden.

Sexting

Sexting is het versturen van seksueel getinte berichten, foto's en video's. Bijvoorbeeld een jongere die een teamlid overhaalt om voor de webcam iets uit te trekken en die foto rondstuurt. Online seks dus, waar veel tieners dagelijks mee te maken heb ben. Uiteindelijk gaat het vaak om normaal experimenteergedrag van pubers, maar het kan strafbare feiten opleveren. Sexting kan een hoop schade veroorzaken. Foto's en video's die zijn bedoeld voor vrienden, kunnen gaan zwerven over internet en in kinderpornonetwerken terechtkomen, zonder dat je ze ooit weg kunt krijgen.

Strafbaar?

Beelden die online zijn gezet, zullen daar niet meer verdwijnen en altijd weer kunnen opduiken. Jongeren die met seks experimenteren op internet, kunnen strafrechtelijk vervolgd worden. Zowel de makers als de geportretteerden kunnen vanaf hun 12e jaar vervolgd worden voor het maken, bezitten en verspreiden van kinderporno.

Belediging, smaad en laster

Door de laagdrempeligheid is het op internet makkelijk om anderen te beledigen of iemands goede naam aan te tasten. Denk aan een Facebook-pagina met zogenaamd ‘lollige’, bewerkte foto’s, een Twitteraccount onder de naam van een ander aanmaken en daarmee kwetsende berichten rondsturen of uit naam van een ander grove berichten in chats posten. Het kan heel moeilijk zijn om zulke praktijken te beëindigen en de beledigingen weer van internet te krijgen.

Strafbaar?

Smaad en laster zijn strafbaar. Maar in de praktijk kan een goed gesprek met de verspreider van de beledigingen al een hoop oplossen. Vaak is meer aan de hand: er is bijvoorbeeld sprake van digitaal pesten. Het slachtoffer heeft er in zo’n geval meer aan als het onderliggende probleem wordt aangepakt.

Stalking

Uit woede of wraak kan iemand overgaan tot het stelselmatig lastigvallen en bedreigen van bijvoorbeeld één bepaalde sporter, scheidsrechter of trainer. Jongeren zijn hierbij een kwetsbare groep. In hun levensfase volgen persoonlijke gebeurtenissen elkaar in hoog tempo op, waarbij de sociale vaardigheden niet altijd even snel meegroeien. De laagdrempeligheid van internet maakt het makkelijk om iemand via chat of WhatsApp stevig dwars te zitten. ‘Gewoon’ ruziemaken en het uiten van bedreigingen of stelselmatig treiteren liggen dan dicht bij elkaar.

Strafbaar?

Als er sprake is van stalking kan aangifte worden gedaan. Ook wanneer het slachtoffer lichamelijk letsel of materiële schade is toegebracht, an aangifte worden gedaan.

Laatste wijziging: 21-2-2021