Henk Bransen, een leven vol Roda'46

Foto: Drie jaar geleden bezocht de selectie van Roda'46 Zon1 Henk Bransen

Het leven van Henk Bransen staat voor een groot deel in het teken van Roda’46.

In 1946 is Henk Bransen een puber van 16 jaar. Hij behoort, samen met zijn broers Wim en Bep, tot de jongeren die het dorp Hamersveld onveilig maken door bijna dagelijks te voetballen. Dikwijls worden ze weggejaagd door de veldwachter, die het voetbal op straat maar niks vindt.

Omdat de jongens van de Hamersveldse- en de Asschatterweg, destijds vrijwel de enige straten van de bebouwde kom, bij het voetballen steeds meer last ondervinden, komen de vaders van die jongens op 15 september 1946 bij elkaar en besluiten ze een voetbalclub op te richten.

Onder de zestien personen, die bijeen komen in het café van Tinus v.d. Pol aan de Zwarteweg is de vader van Henk Bransen, Hubertus. Hubertus Bransen wordt de eerste penningmeester van de club.

Zonen ook actief bij Roda
  
Bep is de meest getalenteerde voetballer van de zonen van Hubertus. Hij speelt al op z’n achttiende jaar in Roda 1. Ook Hubertus' zonen Wim en Henk zijn actief bij de vereniging.

Henk is jarenlang trainer van de jeugd. Hij is zijn tijd ver vooruit door niet alleen jeugdteams te trainen, maar ook aan alle jeugdspelers techniektraining te geven. Wat nu bij bijna elke club wordt gedaan, doet Henk bij Roda al in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw. Daardoor zorgt hij mede voor het hoge niveau waarop de Rodajeugd tegenwoordig speelt. Nog steeds zijn er spelers bij de club die goede herinneringen hebben aan hem en met ontzag spreken over “Meneer Bransen”. Hij fluit tot op hoge leeftijd wedstrijden voor zijn club.

In 2008 wordt Henk Bransen benoemd tot Lid van Verdiensten van Roda’46, vanwege zijn vele werk dat hij voor de club heeft gedaan.

Lange tijd woont Henk op de Birkt in Amersfoort. Meerdere keren per week fietst hij door weer en wind hij naar Leusden om training te geven. Op zaterdag en zondag gaat hij op de fiets naar Roda’46 om wedstrijden te kijken.
Op hoge leeftijd keert hij terug naar Leusden en gaat hij samen met zijn vrouw in Woonzorgcentrum ’t Hamersveld wonen. Tot de coronapandemie is Henk nog regelmatig te gast op het Burg. Buiningpark om de verrichtingen van zijn club te volgen. Ook de uitwedstrijden van de Zon1 volgt Henk. Hij wordt voor elk uitduel opgehaald door Frits en Janet van Ginneken.

Dagelijks maakt hij wandelend een rondje door Leusden, achter de rolstoel met zijn vrouw. De laatste tijd gaat het hem steeds moeilijker af.

Een half jaar geleden breekt Henk zijn heup. Bovendien gaat zijn geheugen achteruit. Hij wordt opgenomen in het Lisidunahof. Daar overlijdt hij dinsdag 26 oktober op 91-jarige leeftijd.