Nipte nederlaag Vrouwen2 bij Soest

Roda Vrouwen 2 verwelkomt u met 0 punten in ons team. Gelukkig is het tot nu toe de enige wedstrijd die we hebben verloren, en hopelijk ook de laatste.

Van de eerste twee wedstrijden hebben we geen wedstrijdverslag maar om het goed te maken stellen we u even voor aan ons team.

We zijn met een klein clubje van een andere club gekomen omdat we Roda toch wel als onze thuisclub zagen. Naast de meiden die vorig jaar bij Cobu Boys speelden, hebben we nog wat meiden die al bij Roda hebben gespeeld of nieuw zijn.

SO Soest VR2 - Roda’46 VR2

Afgelopen zondag 14 oktober stond de wedstrijd SO Soest VR2 tegen Roda’46 VR2 op de planning om 10:30 uur. Er waren een aantal aanpassingen aan deze wedstrijd, zo was de helft van de spelers geleend, en moest Quirine (een door de tegenstander gevreesde spits) op goal. Ondanks de vroege ochtend en de aanpassingen hadden we veel zin in de wedstrijd.

De zon was op deze nazomerse dag erg laag en fel dus we hadden geluk met de gewonnen toss. We kozen de zon mee, maar de vreugde was van korte duur...

Om 10:28 stonden we allemaal netjes klaar om te wachten op de aftrap. Al snel kreeg Soest de bal en maakte zij binnen de eerste minuut al het eerste goal. Wij wisten niet heel goed hoe we hierop moesten reageren, maar we hadden nog een hele wedstrijd voor ons liggen dus trokken ons er niet veel van aan en bleven bij ons eigen spel. Vol moed namen wij de aftrap. Het samenspelen in de eerste helft ging verbazingwekkend goed, wat aardig bijzonder was met een gemixt team van spelers van dames 2 zelf, spelers van MO19-1, MO17-1 en dames 1. Wij bleven strijden voor de bal en creëerden kansen. Zo kregen wij in de 10e minuut een corner mee die werd genomen door Fleur, het was een heerlijke bal die recht op de voeten van Linde Vrijhoef (Dames 2) terechtkwam die op dat moment de 1-1 erin tikte. Het was een ontlading voor Roda, en kregen op dit moment nog meer vertrouwen in het spel.

Na de 1-1 was het voor de toeschouwers een leuke pot om naar te kijken. Roda gaf elkaar lekkere ballen, ook mooie lange ballen die goed geplaatst waren naar een medespeler in plaats van elke keer de bal over de zijlijn te tikken wanneer dat kon. Roda was duidelijk voor een lange tijd in de eerste helft de betere ploeg. Zo was het ook Roda die in de 25e minuut de 1-2 maakte. Weer vanuit een corner genomen door Fleur, en er heerlijk in werd geschoten door Anouk Wiersma (MO19-1).

Helaas raakte Femke Sakko (MO19-1) nog in de eerste helft geblesseerd aan haar enkel. Femke moest eruit en werd goed vervangen door Marit den Haak (Dames 1). Niet alleen Femke raakte geblesseerd aan haar enkel, ook Linde kwam niet goed terecht waardoor haar enkel niet lekker voelde. Ondanks dat ze er beter uit had kunnen gaan wilde ze doorstrijden voor het team en bleef ze doorspelen.

De laatste minuten van de eerste helft waren aardig spannend, niet alleen wij, maar ook Soest hadden een aantal grote kansen. Voor de mensen die het loopvermogen hadden hebben dit op dit moment goed kunnen laten zien, want het kwam vaak voor dat aanvallers helemaal mee terug gingen als het even lastig werd achterin.

Er kwamen zo’n 5 minuten blessuretijd bij, en helaas scoorde Soest door een fout van Roda de 2-2 in de 49e minuut. Meteen na het goal werd er afgefloten en was het tijd voor de rust. In de rust is er niet veel besproken, iedereen moest even bijkomen van de teleurstelling van de 2-2 en keken vooral naar de dingen die wel goed gingen.

De tweede helft begon wat moeizamer dan de eerste helft. We hadden zon tegen, Femke was nog steeds geblesseerd, Linde had ook veel last van haar enkel en het zakte allemaal een beetje in. Mensen werden moe, maar dit werd door het team wel goed opgelost. Soest speelde meer op onze helft waardoor de aanval zich terug trok. Er werd goed met elkaar gecommuniceerd qua plekken overnemen en wie mee ging wanneer wij weer in de aanval kwamen.

Na een tijd merkten we dat er meer agressiviteit in de wedstrijd kwam, niet zozeer van onze kant maar wel van Soest. Meer beuken, natrappen en dingen die naar ons werden geroepen. Gelukkig konden wij ons daarbij neerleggen en bleven we nog steeds bij ons eigen spel. Het bleef een wisselvallige tweede helft, zowel Soest als Roda hadden beide kansen. Na de 90 minuten hadden wij wel verwacht dat de scheids zou affluiten, er waren namelijk amper tot geen blessures in de tweede helft, maximaal 2 minuten. Maar de scheids had er zin in en vond het leuk om ons 12 minuten langer te laten spelen. En helaas viel in de 102e minuut in de laatste seconde van de wedstrijd de 3-2 en kwam meteen daarna het eindsignaal van de wedstrijd.

Zo liepen wij met een chagrijnig hoofd terug naar de dug out. We waren niet blij met de uitslag en vonden dat ook zeker geen terechte uitslag. Maar als we terugkijken naar hoe we hebben gespeeld en naar hoe we hebben gevochten voor ballen waren we zeer tevreden. We waren een opgeraapt zooitje, 6 speelsters van de eigen dames 2 en de rest allemaal uit andere teams. We waren totaal niet op elkaar ingespeeld en hebben toch mooie kansen gecreëerd en een mooi samenspel getoond. Daarnaast was het heel goed te zien dat het een heel jong team was, omdat je zag dat bij elke trap die iemand kreeg de persoon meteen weer opstond en doorging. Iedereen bleef voor elkaar vechten, en daar zijn we erg trots op, ondanks de uitslag.