Interview Twan Epe

Welk team train je?

‘Ik ben trainer van Roda’46 JO18-1, het oudste jeugdteam van de club. We hebben een sterk team, dat uitkomt in divisie 5. Dat is één divisie onder de betaald voetbalcompetitie. In de competitie voor de winterstop hebben we tegen Fortuna Sittard O18 en Helmond Sport O18 gespeeld. Het niveau van de competitie is hoog, en dat maakt het prettig werken met JO18-1.’

Sinds wanneer ben je trainer bij Roda’46?

‘Dit is mijn eerste seizoen bij Roda’46, maar eigenlijk ben ik eind vorig seizoen al bij de club begonnen. In juni hebben we een maand lang getraind en oefenwedstrijden gespeeld met de nieuwe JO18-1. Ook heb ik vorig seizoen al kennisgemaakt met de spelers door individuele gesprekken te voeren. Zo kreeg ik al snel een goed beeld van de club. Ook ben ik in die tijd goed opgevangen door het technisch team, en Aart van Meerveld – waar ik samen JO18-1 mee train – heeft mij goed wegwijs gemaakt binnen de club. Dat zorgde voor een fijne start.’

Waar ben je trainer geweest voor je bij Roda’46 kwam?

‘Ik ben nu veertien jaar jeugdtrainer, vooral in district Oost. Ik ben begonnen bij Hierden, een kleine dorpsclub in de buurt van Harderwijk – waar ik al mijn hele leven woon. Daar ben ik zes jaar trainer geweest. Van JO13-2, JO13-1, JO11-1 en JO15-1 (drie seizoenen). Vervolgens ben ik naar SDC Putten gegaan, waar ik vijf seizoenen heb gewerkt: twee jaar JO15-1 en drie seizoenen JO17-1. Daarna heb ik twee seizoenen bij Zeewolde gewerkt. Eerst was ik een jaar trainer van JO17-1 en het laatste jaar van JO19-1, het hoogste jeugdteam van de club. In beide seizoenen had ik de leiding over het O21-elftal, dat goed te vergelijken is met Jong Roda’46.’

Waarom heb je voor Roda’46 gekozen?

‘Het is altijd mijn ambitie geweest om naar een grote amateurclub te gaan, waarvan de jeugd op hoog divisieniveau speelt en waar de ambities hoog zijn. Voor mijn werk als redacteur van TrainersMagazine kom ik vaak bij topamateurclubs en betaald voetbalorganisaties. Ik schrijf dan specials over de jeugdopleiding, waarvoor ik de volledige werkwijze en visie op opleiden van een club ontleed en opschrijf. Wat mij opviel, was dat elke grote amateurclub een eigen visie heeft, bijvoorbeeld hoe er met spelprincipes gewerkt wordt aan een duidelijke speelstijl.’

‘Ik heb mijn trainersloopbaan heel stapsgewijs opgebouwd. Nadat ik de opleiding UEFA B Youth (ook wel TC II Jeugd genoemd) had gehaald, wilde ik die stap graag maken. Ik had meerdere opties, maar ben een trainer die graag langer bij een club wil blijven om samen te bouwen. De club moet goed bij mij passen en bij Roda’46 voelde ik mij vanaf de eerste gesprekken heel prettig. De manier van spelen is heel duidelijk en past bij mij: aanvallend, verzorgd spel vanuit een dynamische veldbezetting en creativiteit, hoog en agressief druk zetten en met lef vooruit verdedigen. Ook het willen opleiden voor het eerste elftal (en een betaald voetbalorganisatie, als die kans zich voordoet) past mij heel erg. En dat vanuit een prettige cultuur waarin ook (jeugd)trainers zich op een goede manier kunnen ontwikkelen.’

Wat vind je van de club Roda’46?

‘Roda’46 is een hele fijne club, waar een prettige cultuur heerst. Ondanks dat de selecties op hoog niveau spelen en de prestatiecultuur gezond is, is de club ook gemoedelijk en wordt er vooral waarde gehecht aan de individuele ontwikkeling van spelers. De neuzen van spelers, trainers en beleidsbepalers staan de goede kant op. Ook zijn de faciliteiten er goed. Drie keer in de week trainen op kunstgras, een spelervolgsysteem, een camerasysteem met videoanalyse zorgen ervoor dat je als trainer goed kunt werken. Ook de spelers zijn ambitieus en willen het beste uit zichzelf halen. Dat zorgt ervoor dat je met elkaar goede prestaties neer kunt zetten.’

Waarom is het zo leuk om bij Roda’46 trainer te zijn?

‘Ik vind het prettig dat er kaders zijn in de manier van spelen: we spelen allemaal 1:4:3:3 en de spelprincipes zijn bepaald. Die geven richting aan een aanvallende, creatieve speelwijze. Dat betekent dat de trainers zich ook conformeren aan een visie en je elk team bij Roda’46 op een soortgelijke manier ziet spelen: zoekend naar overtallen, met een verzorgde opbouw van achteruit, waar de wisselwerking tussen de buitenspelers en de backs een belangrijke rol spelen. Daar staat tegenover dat je als trainer wel vrij wordt gelaten hoe je die principes tot uiting brengt. Dat vind ik belangrijk, want elk team bestaat uit spelers met eigen kwaliteiten.’

‘Daarnaast is het niveau erg hoog. Zowel van de teams als de competities waarin we spelen. Dit betekent dat je op de trainingen verder kunt gaan. Dynamische positiespellen in kleinere ruimtes kunnen de spelers goed uitvoeren, omdat ze een goede technische bagage hebben en ook graag verzorgd willen voetballen – passend bij de clubcultuur en Roda-speelwijze. Wij hebben dit seizoen tegen twee betaald voetbalclubs gespeeld en kwamen daarin goed mee. Fortuna Sittard O18 versloegen we uit zelfs met 0-3, terwijl we Helmond Sport O18 op 1-1 hielden. Mooie ervaringen, die aangeven dat je met een topamateurclub partij kunt bieden.’

Waarin verschilt Roda’46 van andere verenigingen?

‘Ik kan Roda’46 alleen vergelijken met de clubs waar ik hiervoor gewerkt heb. Wat mij vooral opvalt, is dat alle spelers een hoge motivatie hebben om er (nagenoeg) altijd te zijn op trainingen en het maximale uit zichzelf willen halen. Het niveau is hoog en dat zie je terug in het speelniveau. De O18-competitie is van een prima niveau met vrijwel allemaal teams die gelijk aan elkaar zijn. Dit houdt je scherp en zorgt ervoor dat je elke week moet leveren.’

‘Tegen betaald voetbalclubs spelen in competitieverband maken niet veel jeugdspelers en trainers mee. Dat is vrij uniek en al helemaal dat je dan ook nog kans maakt op een goed resultaat. Bij Roda’46 spelen meerdere teams in competitieverband tegen profclubs. JO18-1 tegen Fortuna Sittard en Helmond Sport, JO17-1 tegen Willem II (en voor de beker tegen AZ), JO17-1 ontmoet FC Dordrecht en Roda JC. Van die wedstrijden word je echt beter.’

‘Verder zijn er bij Roda’46 veel jonge, ambitieuze trainers met hogere trainersdiploma’s. De manier van sparren over voetbalinhoudelijke zaken is erg leuk. Ook heeft Roda’46 duidelijke spelprincipes, wat je niet bij iedere club ziet. Er is een goede doorgaande lijn van de jongere jeugd naar de oudere jeugd, waarbij de selecties per leeftijdsgroep steeds meer spelprincipes aangeleerd krijgen. Zo leren alle spelers tactische aspecten die passen bij hun leeftijdsgroep.’

Hoe is het contact met de andere trainers?

‘Prima, trainers zijn heel benaderbaar en zoeken elkaar veel op. Er wordt veel gepraat over elkaars wedstrijden. Maar ook de samenwerking is prettig. Een voorbeeld hiervan is Jong Roda’46, waarbij de trainers van het eerste, O23-1, JO18-1 en JO17-1 in afwisselende duo’s voor de groep staan. Doordat je telkens met een andere trainer staat en zes wedstrijden per seizoen coacht, leer je ook van andere trainers. Dat is ook goed voor de onderlinge band.’

‘Mark (trainer 1, red.) heeft ook echt oog voor de jeugd. Hij komt kijken bij ons of bij Jong Roda’46 en vraagt ook naar de ontwikkelingen van bepaalde spelers. Dat geldt ook voor Jelmer (trainer O23-1, red.), waar ik veel contact mee heb over het uitwisselen van spelers, het meetrainen van spelers en we voegen de groepen ook weleens samen om gezamenlijk te trainen, bijvoorbeeld als Jong Roda’46 speelt en we beiden veel spelers afstaan aan dat team.’

‘Ook met Michael van JO17-1 heb ik veel contact. We weten allemaal van elkaar hoe onze spelers het doen en praten daar ook open over. Iedere trainer denkt in het belang van Roda’46 en gunt spelers het om mee te trainen of mee te spelen met een hoger selectieteam. Er wordt in het belang van Roda’46 gedacht, boven het belang van het team. Dat vind ik een goede zaak. Ook met de trainers van de andere teams spar ik geregeld, er is een fijne, open cultuur.’

Wat kun je zeggen over het niveau van de spelers bij Roda’46?

‘Het niveau van de spelers is hoog. Bij alle selectieteams kunnen spelers goed voetballen. Dat zie je ook terug als bijvoorbeeld een aanvaller van mij meedoet bij O23-1 en er een speler van JO17-1 op die positie bij ons aansluit. Je wordt dan niet minder. In ons team kan ook iedereen goed voetballen. Dat maakt het lekker werken, want je kunt altijd op erg hoog niveau trainen.’

Wat is je ambitie binnen Roda’46?

‘Ik zit goed op mijn plek bij Roda’46 en wil hier graag nog jaren blijven. Dit seizoen verloopt prettig bij JO18-1 en de oudste leeftijdsgroep bij de jeugd past mij ook goed. Daarom ben ik blij dat ik volgend seizoen ook voor de groep sta bij JO18-1. Op dit moment vind ik mijzelf vooral een jeugdtrainer, maar ik heb wel de ambities richting oudere leeftijdsgroepen en op termijn naar de senioren. Ik zie bij Roda’46 volop mogelijkheden om mijzelf te ontwikkelen.’

Wat wil je verder nog kwijt?

‘De club heeft dit seizoen goede stappen gezet in het begeleiden van spelers die niet altijd direct zichtbaar zijn. Maar een mooi voorbeeld is het spelervolgsysteem Dotcomsport. Dit systeem maakt het mogelijk om alle statistieken van het team bij te houden, maar ook om spelers te beoordelen aan de hand van lijsten die criteria kennen op basis van de teamfuncties en teamtaken binnen de hoofdmomenten van het voetbal: aanvallen, verdedigen en omschakelen. Hierdoor kun je spelers altijd beoordelen op hun prestaties binnen de gekozen speelwijze. Ook spelers kunnen gericht aangeven wat ze goed kunnen en willen verbeteren.’

‘Ook het camerasysteem voor videoanalyse vind ik een vooruitgang. Dit maakt het mogelijk om wedstrijdbeelden te knippen om met het team door te nemen, maar het kan ook helpen om beelden te verzamelen voor een wedstrijdbespreking om zo een spelprincipe uit te leggen. Er zijn spelers die leren van een training door de situatie te ervaren, maar er zijn ook jongens die vooral leren door beelden te bekijken en iets terug te zien. Zo kun je iedereen goed bereiken.’

Foto: Twan Epe en Ruud Kaiser, de trainers van RODA ’46 en Helmond Sport