RODA '46 MO19-1 Kampioen najaarscompetitie 2018

Scheidsrechter Michiel fluit de wedstrijd tegen half 2 in gang. Een wedstrijd eerder had vertraging opgelopen. Dus geen aftrap om 1 uur, maar bijna een half uur later. Geheel passend in hoe het zou moeten zijn in een duel waarin het écht voor de knikkers gaat.

De meiden van Roda starten furieus. Wat coach Visser voor de wedstrijd ook had gezegd, het werkte. Er komt één ploeg keihard uit de startblokken en dat is de thuisploeg. De meiden zitten er vanaf het eerste moment al goed tussen. Wat halve kansjes volgen. Er zijn pas vijf minuten gespeeld als de bal randje 16 bij Laura voor de voeten komt. Trainer Bart zou het later ‘een lobje’ noemen, en het maakt ook niet uit hoe de bal erin ging. Hij zit en dat is volledig verdiend! 

Zo goed als Roda begint, zo laat het zich op het oog in slaap sussen door de voorsprong. Achterveld neemt de wedstrijd na een minuut of tien over en begint zachtjes aan met het creëren van kansen. De 1-1 hangt in de lucht en blijft niet lang meer uit. Een goedlopende aanval komt bij een Achterveldse aanvalster en die rondt koelbloedig af. Van die flitsende start lijkt weinig meer over. De meiden in het oranje blijven domineren. Toegegeven, er voetballen een paar uitstekende speelster bij de opponent. Vooral aan hun nummer 11 kun je aan alles merken dat ze talent heeft. Achterveld neemt de wedstrijd volledig over en komt tot nog een aantal aardige en een enkele grote kans. Gedurende het restant van de eerste helft is het eigenlijk een wonder dat de uitploeg niet op voorsprong komt. Scheidsrechter Michiel speelt hierin uit Achtervelds perspectief een belangrijke rol. Tweemaal claimen zij een penalty, maar de leidsman geeft geen krimp. Dat de meiden met 1-1 de rust halen, is tekenend voor de wil om te winnen. Achterveld is zonder twijfel beter, maar de Roda-meiden lopen net dat stapje extra, maken net die extra sliding en hebben bovendien in Dewi een uitstekende keepster.

Na rust moet het anders. Waarom konden de meiden die eerste tien minuten niet volhouden? Zette Achterveld een tandje bij? Lastige vraagstukken, maar met nog 45 minuten te spelen is alles nog mogelijk. Dus moet de blik vooruit. 

De tweede helft begint zoals de eerste eindigde; Een dominant Achterveld deelt de lakens uit. Echter gaat dit niet met de overtuiging uit de eerste helft. Roda lijkt wel nog een extra adem gevonden te hebben in de rust. Vol overgave storten de meiden zich in de duels en het spelbeeld wordt langzaam evenwichtiger. Coach Visser wisselt enkele malen en dit levert Roda bijna de voorsprong op. Het overwicht van Achterveld is definitief voorbij. Ook de flitsende acties van de nummer 11, de beste speelster van de oranjehemden, stranden nu vroegtijdig. Ze dribbelt er altijd wel één of twee voorbij, maar komt dan altijd wel weer een derde muur tegen met een Roda-shirt aan. De meiden vormen een blok waar geen doorkomen aan lijkt. 

Grote kansen zijn er in de tweede helft verder niet echt te noteren. Het is een echt gevecht geworden. We zijn alweer halverwege het tweede bedrijf als er een ingooi voor Roda is in de buurt van de cornervlag van Achterveld. De uitploeg weet de bal weer te veroveren in hun eigen penaltygebied, maar hebben moeite om de bal weg te werken. BAM! Ineens is daar Laura weer, zomaar met een voet ertussen. Zomaar de bal weggegraaid bij de verdedigster in het oranje, zomaar ineens vlak voor de keepster. BAM! Raak! 2-1! Feest! En dat allemaal op doorzettingsvermogen. Oh zo tekenend voor de wedstrijd van de meiden.

Achterveld heeft het niet opgegeven, maar de energie om nog echt op volle kracht opnieuw terug te komen van een achterstand, lijkt er niet meer. Het lijkt eerder wachten op de 3-1, dan op de 2-2. Toch komt de gelijkmaker er nog, vlak voor tijd. Zeldzaam balverlies achterin geeft de Achterveldse spits Elaine de kans om toch nog de gelijkmaker binnen te schieten.

Even later is het afgelopen. 2-2. Weer gelijk. En nu? Een paar Roda-meiden vliegen elkaar in de armen, anderen wandelen zonder echte emoties van het veld, weer anderen zijn zo moe dat ze op het kunstgrasveld gaan zitten. De scenario’s lijken nog niet helemaal binnen te komen. Je ziet het de meiden denken: “Zijn we nu dan kampioen?”

Het antwoord daarop is helder; Nee. 

1. Achterveld 12-27 (+36)

2. Roda ’46 11-26 (+52)

Maar waarom voelt het dan toch een beetje zo? Simpel; de wedstrijd van woensdag tegen Baarn is, op papier, een gemakkelijke tegenstander voor Roda. Met alle respect voor de meiden uit Baarn, het krachtsverschil was erg duidelijk vorige week maandag. De kans dat Roda van Baarn gaat winnen is groot, erg groot. Als dit inderdaad gebeurt, is Roda ook op papier de kampioen. Ook bij een gelijkspel is dit het geval. In punten is het dan gelijk, maar Roda heeft een beter doelsaldo.

De wedstrijd tegen Baarn is helaas afgelast. Hierdoor zijn de meiden van Roda '46 MO19-1 kampioen geworden van de najaarscompetitie. Op verliespunten (Roda heeft 1 punt minder dan Achterveld met een wedstrijd minder) is de MO19-1 kampioen geworden.

GEFELICITEERD!