Van Buiningpark naar Estadio Panamericano

Spelen voor een nationaal team. Hoe gaaf is dat? Voor Ties Kerssies, bij RODA '46 uitkomend in JO19.1, werd dit onverwacht werkelijkheid. Na een groot gedeelte van zijn jeugd op St Maarten gewoond te hebben woont Ties al weer 7 jaar in Nederland en was St Maarten niets meer dan een mooie herinnering. 

Totdat de voetbalbond van St Maarten, in een zoektocht naar kandidaten voor het O20 team,  hun scouting uitbreidde naar Nederland en Ties via het samenwerkingsconvenant met FC Utrecht in beeld kwam. Ties heeft inmiddels zijn eerste interlands achter de rug. Voorrondewedstrijden die tussen 5 en 11 november gespeeld worden in de Dominicaanse Republiek. Inzet is een plaats bij de eindronden van het WK O20 en de Olympische Spelen van 2023.

St Maarten is een klein land met weinig voetballers. De Olympische gedachte overheerst en meedoen is een eer. De resultaten zijn van ondergeschikt belang. Ervaring opdoen is belangrijker.  De wedstrijden tegen Grenada en Curacao werden kansloos verloren. Echter de derde wedstrijd tegen Dominica werd met 2-0 gewonnen. Wat zijn Ties zijn indrukken?

“Wij hebben een groep jongens die goed met elkaar op kunnen schieten. Sommige had ik al heel lang niet meer gesproken. Maar de klik was er al gauw weer. We begonnen heel stroef. De eerste wedstrijd wisten we niet zo goed wat we van elkaar en de tegenstanders konden verwachten. En ook de tweede wedstrijd verloren we tegen een heel sterk Curaçao met veel jongens die bij Nederlandse BVO’s spelen. In deze periode werden we wel steeds beter. We spelen om de dag een wedstrijd en tussendoor wordt er getraind. De laatste wedstrijd hebben we met 2-0 gewonnen. Dat geeft dan weer een heerlijk gevoel richting die laatste wedstrijd die we morgen tegen de British Virgin Islands spelen.

Van tevoren was het moeilijk inschatten hoe goed de tegenstanders  zouden zijn. Nu ik tegen 3 van de 4 tegenstanders heb gespeeld, kan ik zeggen dat het heel fysiek is. Veel grote en sterke spelers. En de omstandigheden zijn zwaar. We spelen meestal om 4 uur in de brandende zon.   

Het mooiste moment tot nu toe was denk ik de 2-0 die wij scoorde tegen Dominica. Daar kwam zo veel ontlading uit. Op dat moment wisten we dat als we niks geks deden we een wedstrijd hadden gewonnen. Dat gevoel was geweldig.

Jammer dat ik 2 wedstrijden van RODA 19.1 moet missen. Maar voor zo’n speciale gelegenheid heb ik het wel over. Alles wordt hier heel serieus aangepakt. We hebben een uitgebreide staf met 5 trainers, fysiotherapeut, materiaalman en teammanager. Door Corona zitten we met de hele groep in het hotel in een bubbel. Behalve trainingen wordt er ook dagelijks tijd ingepland voor school en studie. Al met al een unieke ervaring die ik niet graag had willen missen.”