Van Roda’46 naar Go Ahead Eagles: Ferhat Cin

Ferhat Cin heeft zijn contract bij betaald voetbalclub Go Ahead Eagles verlengd.

Hij groeide op bij vv Barneveld, maar werd een grote jongen bij Roda’46 en heeft onlangs zijn contract verlengd bij betaald voetbal organisatie (BVO) GoAhead Eagles. Ferhat Cin kampte al eens met een zware knieblessure maar kijkt vooral vooruit. Cin (17) vertelt allereerst wat hem medio 2020 overkwam

Pff, ja dat vergeet ik natuurlijk nooit meer. Ik scheurde bij een training op het vrij matige natuurgrasveld op ons trainingscomplex in Twello mijn voorste kruisband en mijn meniscus. Dat gebeurde net toen ik aan mijn eerste seizoen in Deventer bezig was, bij de vierde training. Het geluk was dat ik snel kon worden geopereerd, maar dan nog moest ik heel lang revalideren.”

Uiteindelijk duurde dat zo’n jaar. Na dertien maanden was hij ook weer wedstrijdfit. ,,De operatie was gelukkig goed gegaan, maar ik had wel veel pijn daarvoor. Ik had mijn knie op een vreemde manier gedraaid en voelde meteen dat het mis was. Mijn wereld stortte wel even in. Tja, na de MRI-scan was er de bevestiging.”

STERKER

Met de bovengenoemde diagnose dus. Toch was het niet alleen maar kommer en kwel die maanden, zo kan de van oorsprong Barneveldse tiener nu tenminste zeggen. ,,Ik ging revalideren bij Medi fit. In eerste instantie duurde het allemaal erg lang, maar toen ik eenmaal bij fysiotherapeut Madelon liep, voor vier dagen in de week, ging het de goede kant op. Echt fijn was dat. Maar ook hard werken, pff, niet normaal. Ik kan achteraf zeker zeggen dat ik ondanks mijn blessure, fysiek maar ook mentaal, sterker ben geworden.”

Verder terug in de tijd. Als kleine jongen begon hij in de jeugd bij VVB. Daar werd al snel duidelijk dat hij (veel) beter was dan zijn teamgenoten. Mede omdat zijn neef Yigit Cin bij Roda’46 speelde, maakte ook de 17-jarige de overstap. Hij begon er aanvankelijk als rechtsbuiten, in de Onder-13. ,,De overstap was groot, bij VVB speelde ik tweede klasse,
maar in Leusden tweede divisie. Echt pittig, maar gelukkig haalde ik de basis.” Zijn jeugdtrainer van destijds zag in Cin een potentiële centrale verdediger. Ondanks vele goals, ging de Barnevelder dus twee linies naar achteren. ,,Ik had dit zelf toen nooit zien aankomen, omdat het op die plek voorin dus zo lekker ging. Maar ja, de trainer besloot me dus op een andere positie neer te zetten. Hij vond dat ik als rechtsbuiten al goed terugschakelde en zette mij dus achterin neer. Met mijn snelheid en dribbels en trap kan ik er ook zeker goed spelen. En ja, nu bij Go Ahead sta ik er nog.”

ONTDEKT

Twee seizoenen geleden werd hij dus door de Deventer volksclub ontdekt. ,,Prachtig natuurlijk, er zijn zoveel jongens van mijn leeftijd van toen – en natuurlijk ook nog met mijn leeftijd van nu – bij een BVO willen spelen. Mijn eerste seizoen ging dus niet goed door die blessure, maar in mijn tweede seizoen, nu dus, gaat het zeker lekker. De eerste competitiehelft nog niet helemaal, omdat ik er nog echt in moest komen na de zware blessure. Nu ben ik de klap inmiddels wel helemaal te boven en speel ik ook basis in de Onder-18. Zaak vanaf nu is om nog meer te groeien als speler. We hebben verder zelfs nog een kleine kans om kampioen te worden. Met nog twee wedstrijden te spelen, hebben we als nummer twee twee punten achterstand op koploper Excelsior uit Rotterdam. Dit jaar krijg ik training van Tristan Berghuis, ja inderdaad het broertje van Steven, en volgend jaar van Ugur Yildirim. Prachtig toch, ik zal veel van hem kunnen leren. Ik heb genoeg beelden van hem op internet gevonden, wat een voetballer was dat joh.”

Met zijn knie gaat het inmiddels crescendo en last heeft hij helemaal niet meer. De HAVO 5-scholier – deze maanden starten de eindexamens – (,,Ik ga het halen ook!”) speelt hele wedstrijden dezer weken en voelt aan alles dat hij de stijgende lijn te pakken heeft. ,,En heerlijk natuurlijk dat ze mij goed genoeg vinden om contractverlenging te geven. Mijn ambitie is om volgend jaar vaker bij de Onder-21 – de beloften – mee te gaan trainen en mijn basisplek te behouden.” Cin onderwerpt zich op verzoek ook nog even een kracht/zwakte-analyse. ,,Ik vind dat ik zelf sterk ben in goede crossballen en dat ik goed ben in de korte ballen tussen de linies. Verder ben ik voor een verdediger best snel.
Puur verdedigend moet ik sterker worden in de duels en moet mijn rechtervoet zeker ook beter worden.”

SOMS MOE

De linksbenige Galatasaray-supporter is thuis niet van de televisie weg te slaan als er wedstrijden op zijn. Zijn moeder haakt in. ,,Ja, joh, ik word er soms moe van”, zegt ze met een gulle glimlach. ,,En zijn vader vindt dat voetbal net zo leuk...” Zoonlief vult vol plezier aan. ,,Ja, daar heeft ze wel gelijk in, ik kijk alles wanneer de bal rolt. Als verdediger kijk ik graag naar Antonio Rudiger van Chelsea. Echt een interessante speler, een echte vechter in het veld. In Nederland was ik eerder dit jaar bij Go Ahead Eagles tegen Ajax en toen kon ik wel genieten van Perr Schuurs. Dan zie je hem van dichtbij en zie je wat hij allemaal goed doet. Ja, ik vond dat wel indrukwekkend.” Kan hij als jeugdspeler altijd gratis naar binnen bij de wedstrijden van het eerste? ,,Vaak wel, zoals dus tegen Ajax. Maar ik ben ook bij de halve bekerfinale geweest tegen PSV en toen kon ik er voor de helft van het geld in. Leuk toch?”

Met het eerste van Go Ahead is meteen zijn droom genoemd. ,,Ja, daar wil ik natuurlijk ooit eindigen. Daarvoor zet ik veel opzij. De komende zomervakantie ga ik dan ook doortrainen. Ik merkte vorig jaar – toen ik wel op vakantie ging – dat ik er last van had toen de voorbereiding begon. Volgend seizoen moet mijn seizoen worden. Ik heb er alle vertrouwen in.

Jurre Jochemsen

 

Dit verhaal was eerder als premiumartikel al te lezen op Leusder Krant.nl.