De grote pech van zondagspeler Thom Steijger

Thom Steijger: “Ik zou graag met deze fijne groep bij Roda willen voetballen”

Thom Steijger kwam aan het eind van het vorig seizoen over van Saestum naar Roda’46 (zo). Hij had er veel zin om voor onze club te gaan spelen. “Onze mooie club”, zoals Thom het verwoordde toen hij zich voorstelde op onze site. Het pakte echter heel anders uit.

“In de voorbereiding ging het wel goed”, vertelde Thom, “ik heb nog enkele wedstrijden gespeeld. Al snel merkte ik echter dat ik geen 100% controle meer had over mijn lichaam. Ik merkte dat dit voor mij niet goed was en ook niet voor het team, vooral als je er allemaal keihard voor wilt gaan”, aldus Thom. “Maar ik had teveel pijn, teveel klachten”.

“Ik ben naar de huisarts gegaan, die mij doorstuurde naar een fysiotherapeut. Van die behandeling werd het echter alleen maar erger. Uiteindelijk heb ik in het ziekenhuis een MRI-scan gehad. Daaruit bleek dat in mijn onderste tussenwervelschijf te weinig vocht zat. De demping was afwezig, zodat ik veel rugklachten kreeg. Daarnaast ontstonden er ook veel bijkomende klachten. Zo had ik onder meer het gevoel dat er een band om mijn enkels zat.

Via de huisarts ben ik bij een reumatoloog gekomen. Mijn klachten komen ook vaak voor bij artrose. Maar ik ben pas 23 jaar, dus daar willen ze in het ziekenhuis nog niet naar toe.

Op dit moment heb ik bij inspanning veel pijn over mijn hele lichaam. Om een voorbeeld te noemen: als ik moet niezen, krijg ik zoveel pijn dat ik een minuut of 4 moet gaan liggen. Daarom mag en kan ik ook niet meer voetballen. Er is niets aan te doen. Wat ik heb is een grijs gebied in de medische wereld, genaamd Fibromyalgie”, doet Thom zijn schokkend verhaal.

De wereld op zijn kop

Thom was werkzaam als automonteur. Maar hij kan geen zware inspanningen meer verrichten. Als automonteur kan Thom niet meer verder. Hij heeft nu bij zijn werkgever een administratieve functie gekregen, o.a. aftersales zit in zijn pakket.

“Ik kan dan zitten en lopen als het nodig is”, zegt Thom. “Als ontspanning mag ik wel wat fietsen, wandelen en zwemmen”, vervolgt hij. “Ik werkte altijd heel veel, sportte dagelijks, maar nu sta ik op nul. Dat is wel een hard gelag. Bij mij staat de wereld nu op zijn kop”.

Steun

Thom krijgt, in deze voor hem moeilijke tijd, veel steun van vriendin Chantal en uiteraard ook van zijn ouders waar Thom nog woont.

Ook wordt Thom Steijger op de hoogte gehouden over het wel en wee van de zondagselectie van Roda’46. “Ik sta in de groepsapp en krijg zo alles door. Ik vind dat geweldig. Ik heb nog nooit een vereniging meegemaakt waar het zo goed is geregeld als bij Roda’46”. Thom speelde eerder bij Vliegdorp en Saestum.

“Mijn werk staat op de eerste plaats”, zegt Thom, “maar als ik mij wat beter voel en wat meer inspanning kan leveren, dan kan ik misschien Igor (Igor van Gelderen trainer van Roda, red) helpen bij de training”.

Laten wij hopen dat het beter zal gaan met Thom. Wij wensen hem heel veel sterkte en geluk toe. Wij hopen Thom Steijger nog vaak en lang bij Roda’46 te zien.

Tekst: Cees Leijenaar