Uitzonderlijke 3e helft bij eerste elftallen Roda’46 en Aalsmeer


De titel van dit stukje behoeft de nodige uitleg. Het was zondag 11 december. De laatste competitiewedstrijd voor de winterstop, Aalsmeer zo1 – Roda’46 zo1. Een belangrijk wedstrijd voor beide ploegen om bovenin aan te blijven haken. Beide ploegen moesten door blessures gehavend aan de wedstrijd beginnen. Desondanks was het een intense wedstrijd. Er werd gestreden voor elke meter, duels werden er flink gespeeld maar altijd vanuit de goede intentie en wanneer er een overtreding werd gemaakt was er acceptatie en gingen we weer verder. Met 10 man wist Roda’46 de wedstrijd met 2-1 te winnen.

Een enorme ontlading na afloop voor Roda’46. Na de wedstrijd was er in de kantine van Aalsmeer een zanger. De laatste wedstrijd voor de winterstop werd zo feestelijk afgesloten. Ook al had Aalsmeer daar liever gestaan met drie punten, de sfeer zat er goed in. Als Roda’46 zijnde bleven wij ook een tijdje hangen. In de kantine spraken spelers met elkaar en kregen we vanuit de spelersgroep van Aalsmeer twee kannetjes bier als felicitatie voor de wedstrijd. Een mooi gebaar. Nadat we een tijdje in de kantine waren gebleven en meerdere mensen spraken van Aalsmeer spraken we af dat wanneer de wedstrijd Roda’46 – Aalsmeer op het programma zou staan we de zanger samen bij ons zouden uitnodigen en dat Aalsmeer langer bleef hangen bij ons in de kantine.

Afgelopen zondag, 14 mei, was het dan zover. Ook deze wedstrijd stond er weer het één en ander op het spel. Roda’46 wilde per se winnen om tweede te blijven en Aalsmeer wilde per se winnen om op de vierde plek te blijven om zo ook nacompetitie te halen voor promotie. En ja, ook deze wedstrijd weer volop strijd, duels en ook weer acceptatie onderling. Roda’46 hield de 1-0 voorsprong heel lang vast tot de 98e minuut. Aalsmeer maakte de gelijkmaker die overigens verdiend was. Een flinke domper voor Roda’46 uiteraard. Na afloop was wederom dezelfde zanger er en bleef iedereen weer hangen. De euforie van de wedstrijd op 11 december die Roda’46 had was nu eigenlijk precies andersom. Maar nadat we ook weer over deze wedstrijd hadden nagepraat was de sfeer na afloop erg goed en hadden we een meer dan geslaagd feestje met elkaar.

In de tijd dat het voetbal niet altijd positief in het nieuws komt is dit meer dan het vermelden waard. Zo kan het dus ook. Hoe mooi zou het zijn als dit vaker voor gaat komen.

Net voordat Aalsmeer weer terug de bus in ging richting huis spraken de trainers met elkaar maar af om elkaar in de finale van de nacompetitie nogmaals te treffen, hoe mooi zou dat zijn!

Frank Corba